2 kuzuda büyüyor yavaş yavaşşş. Yavaş yavaş diyorum çünkü sanki hiç büyümüyorlarmış gibi geliyor bazen. Sanki ben bu koşturmacadan, yorgunluktan hiç kurtulamayacağım gibi... Hala çalışan anne bunalımlarım sürmekte. Hala kendime veya arkadaşlarıma ayırdığım vakti onlardan çaldığım vakit gibi görüyor ve çok ama çok üzülüyorum. Minik yavrunun beni görünce "uhuuu, uhuuu" (yani yuppiii, yupppiii) demesini duymak için hiçbir plan yapmıyor doğru işten onlara koşuyorum.
Cihan Alp benim sakin, uslu, garip bebeğim. Garip bence çünkü onun sürekli bakıcıyla olduğunu (benim tabirimle bakıcı elinde büyüdüğü) düşündükçe içimdeki tüm merhamet duyguları gözlerime yaş olarak doluyor. Hafta sonu bir dakika dahi kucağımdan inmek istememesi sürekli bana beni ne kadar özlediğini düşündürüyor ve daha çok üzüyor. Minik yavru bu eylülde okula başlayacak. Her ne kadar 2 yaşında ve küçük diye düşünsemde bunun onun için daha iyi olacağını düşünüyorum. Sosyalleşmesi ve yaşıtları ile bir arada olması gelişimi açısından çok önemli. Abisi ile aynı okula gidecek ki bu da onun için bir artı olacak. Eminim ki abisiyle gideceği için daha hevesli olacaktır. Abimizse ana okuluna başlıyor bu sene :) Artık zorunlu eğitim başlıyor. 4+4+4 saçmalığı çıktı ama beni hiç ilgilendirmiyor bu durum. Ben herhalukarda anaokuluna göndermek taraftarıyım. Canım kara gözlü ceylanım biraz daha oynasın, biraz daha ders stresi duymasın istiyorum. Nasıl olsa yıllarca okuyacak. 60 aylık olacak tam eylülde Çağan Emre. 60 ay bence ilk okul 1 için çok erken. Çağan Emre'ye baktığımda hiç yerinde durmayan oturularak yapılması gereken aktivitelerde bile en uzun süre 1 dk oturabilen bir çocuk görüyorum. Nasıl olurda bu çocuk 20 dk oturur ders dinler? Çok zor!
Her anne sanırım benim gibidir. Oğullarım için hayal ettiğim şeyler o kadar çok ki! Ama en çok Çağan Emre için hayallarim var nedense şu an. Cihan Alp çok küçük diye mi bilmem. Hala ona bebek diye bakıyorum. Çağan Emre için en çok dileğim hayalleri olması. Hayalleri olursa ve tabi ki yerine getirebilirse ne harika olur :) Bazen onunla resim yaparken hayal kurmasını sağlamaya çalışıyorum. Hadi oğlum geleceği çizelim diyorum mesela. Yaşı sanırım bunun için daha uygun değil, çünkü hep resmi aynı oluyor :) Belki de resimle ifade edemiyor kendisini (aynı ben yani). Çocuklarım kalıpların içinde olmasın istiyorum. Özgür ruh, özgür adam olsun istiyorum. Belki de ben hiç olamadığım için...
Sürekli onları düşünüyorum. Çok sağlıklı olmasada bunun böyle olması hoşuma gidiyor :) Onlara sarılıp öyle durmak istiyorum :)
Çağan Emre sanırım tipik 5 yaş davranışları sergiliyor şu an. Sürekli bana "Anne bu dünyada zürafalar neden var?" "Anne bu dünyada ışıklar neden var?" gibi sorular soruyor. Bende elimden geldiğince doğru yanıtlamaya çalışıyorum ama bir noktada tıkanıyorum tabi ki! Zürafa???
İki çocuk çok çocuk gerçekten ama bazen 3 nasıl olur diye düşünmüyor değilim. Düşünüyorum mesela bir kız olsa nasıl olur araları? Şimdi bazen o kadar güzel oynuyorlar ki çok eğleniyoruz onların bu durumu ile. Cihan Alp sürekli "Naan Naan gel" şeklinde geziyor abisinin peşinde. Ama bir bakıyorsun birisi diğerine birşey yapmış ortalık yıkılıyor. Cihan Alp abisinin birşey yapacağını seziyor artık :) Hemen bağırmaya veya ağlamaya başlıyor çığlık çığlık. Sanırım gelecek sene çok iyi olacak araları artık. Aralarına bir üçüncü gelse ne olur? Sanırım benim garip kuşum Cihan'ım iyice garipleşir. Böyle düşünüp hemen vazgeçiyorum bu fikirden. Zaten 5 senedir uykusuz geceler canıma tak etti sanırım artık. Ama onlara duyduğum bu anlatılamayacak sevgi, bir çocuğu daha böyle sevme ihtimali aklımın hep bir köşesinde. Güray la bazen 3. fikrini konuşuyoruz ve okadar yorulmuşuz ki yıllardır hemen konuyu kapatıyoruz :) Belki Cihan Alp 5 yaşına gelince bir son kız denemesi yaparım ama belki :) Ya o da erkek olursa!!!! Amaninnnn kaçın :)
Yeni iş çok yoğun. Akşam onların saatinden biraz daha çalıyorum diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Sürekli bir vicdan azabım var. İş değiştirmeseydim onlarla daha çok vakit geçirebilirdim. İş değiştirmeseydim bu kadar yorgun olmazdım yanlarında :(
Ah yavrular ah yavrular... Ah canlarım ah vicdan azaplarım :)
